Poczta i pożegnanie z Wyspą

Dziś przyszedł w końcu czas na wizytę na poczcie „Zielone Wzgórze”. Już w sobotę próbowałam tam dotrzeć, ale „randka” z Wymarzonym Domkiem mi to uniemożliwiła. Poczta jednak nie zając – dla niej 2 dni później to żaden problem 😏😏.

Cieszyłam się na tę wizytę, bo zawsze poznawałam na poczcie bardzo miłe urzędniczki. Dziś już w drzwiach się uśmiechnęłam, bo zauważyłam przesympatyczną Lorine, którą pamiętałam z ubiegłego roku. Od razu się jej przypomniałam i zaczęłyśmy wspaniałą pogawędkę. Wkrótce do rozmowy włączyła się Shelley, która również pracuje na poczcie. Mój mąż dostał za zadanie zrobienie kilku zdjęć, a my rozmawiałyśmy o mojej wczorajszej wizycie w Muzeum Dziedzictwa LM Montgomery (żadna z nich nie była w tym muzeum, więc opowiedziałam im, co można w nim zobaczyć i zachęciłam do wizyty przed zimą), o znaczkach pocztowych z Anią, o moim Wymarzonym Domku, o tym blogu i wielu innych sprawach. Wszystko, co chciałam, zostało na pamiątke ostemplowane (w czasie pierwszej wizyty nie wiedziałam, że na stemplu pojawi się „Ania z Zielonego Wzgórza” i w efekcie nie skombinowałam sobie pamiątkowej pieczątki. Ci, którym wysłałam wtedy pocztówkę mieli więc stempelek z Zielonego Wzgórza, a my, którzy jechaliśmy taki kawał drogi, nie mieliśmy nic. Podróże jednak kształcą, więc z kolejnych wizyt mam już stempelki, równiutko przybite przez Lorine i Shelley 😊

W pewnym momencie Lorine poszła na zaplecze i wróciła z przemiłą niespodzianką dla mnie. W 2008 roku, kiedy Poczta Kanadyjska wydała 2 znaczki upamiętniające 100 rocznicę wydania „Ani z Zielonego Wzgórza”, Artyści, którzy je stworzyli, gościli na poczcie w czasie obchodów rocznicowych. Lorine poprosiła wówczas o ich autografy na karcie pamiątkowej, tuż pod znaczkami. „Chciałam je mieć dla wyjątkowych osób odwiedzających naszą pocztę” powiedziała Lorine, wręczając mi z uśmiechem jedną z nich. Bardzo mnie zaskoczył ten gest i jednocześnie uradował (pamiątkowe karty bez autografów były do nabycia na poczcie po 20 dolarów). Nie miałam się jak odwdzięczyć, więc zostawiłam im adres bloga i obiecałam relację z mojej wizyty na ich poczcie 😊😊

Dear Lorine and Shelley – once again thank you!! And I hope nothing went missing at Jennie’s bookstore today :)) I will be back next year with more of you know what and then some :) Love to both of you!

Po wizycie na poczcie pojechaliśmy na plażę Brackley Beach, która znana jest z wydm. Nazbieraliśmy na niej dużo czerwonych kamyków dla wszystkich, którzy marzą o posiadaniu czegoś z Wyspy Księcia Edwarda 😉

W drodze powrotnej udaliśmy się na plażę w Thunder Cove, gdzie zaopatrzyliśmy się w czerwony piasek (do nabycia w sklepach za duże pieniądze). Ze sklepu z pamiątkami nie wyszliśmy jednak z pustą ręką :) Oto, co zabieramy ze sobą do domu poza pięknymi wspomnieniami:

Jutro wyjazd do domu. Myślę, że po powrocie postaram się tu zamieścić dodatkowe dwa wpisy. :) Dziękuję wszystkim, którzy towarzyszyli mi w tej podróży. Dzięki Wam zobaczyłam tym razem dużo nowych miejsc.

Z serii „Dlatego właśnie kocham tę Wyspę” kilka zdjęć z dzisiejszego pożegnania Wyspy: