Śladami Maud

Maud nigdy nie mieszkała na Zielonym Wzgórzu. Posiadłość ta należała do kuzynów autorki – rodziny Macneill. Częste wizyty sprawiły, że pisarka gruntownie poznała dom, który później uczyniła tak ważnym elementem opowieści o Ani. Jest to współcześnie najsłynniejszy dom na Wyspie Księcia Edwarda, a być może i w całej Kanadzie.

Historia autorki trochę przypomina historię Ani. Również ona bardzo wcześnie straciła mamę, która zmarła na gruźlicę. 21-miesięczna Maud trafiła wówczas do swoich dziadków ze strony mamy, państwa Macneill, którzy mieszkali w Cavendish, nieopodal Zielonego Wzgórza. Nie istnieje już dom, w którym wychowała się pisarka. Można natomiast zobaczyć pozostałości po jego fundamentach, odwiedzić małą księgarnię, w której Jennie Macneill niezwykle interesująco opowiada o młodości autorki i doświadczyć klimatu, w którym powstawały pierwsze książki o Ani.

Tuż obok miejsca, w którym znajdował się dom dziadków Maud, jest teraz  poczta. To niezwykłe miejsce, gdzie można zobaczyć wystawę poświęconą autorce oraz zwiedzić muzeum pocztowe. Nie jest to bynajmniej przypadkowe zestawienie. W domu dziadków Macneill znajdowała się bowiem poczta. Dzięki temu szczęśliwemu zbiegowi okoliczności Maud unikała upokorzeń w chwili, kiedy wydawcy odsyłali jej manuskrypty. A odmowy przychodziły bardzo często.

9 na 10 wysłanych przez Maud manuskryptów wracało z odmownymi odpowiedziami. O mały włos świat nie poznałby Ani – żadne z kanadyjskich wydawnictw nie zdecydowało się jej wydać. W 1908 roku wydano pierwszy raz „Anię z Zielonego Wzgórza” w USA. Dziś to pierwsze wydanie Ani warte jest od 12 do 25 tys. dolarów :) Ciekawostką jest to, dlaczego „Ania z Zielonego Wzgórza” wydana została w niewielkim nakładzie. Stało się  tak, gdyż książka ta była pierwszą powieścią dla dziewczynek, więc wydawca nie chciał ponosić dużego ryzyka i wydał ją w bardzo limitowanych ilościach.