Ludzie

Trzecia wizyta na Wyspie Księcia Edwarda już niestety się skończyła. Była ona wyjątkowa pod każdym względem, a szczególnego znaczenia dodali jej konkretni ludzie.

John Sylvester, słynny kanadyjski fotograf, pomógł mi znaleźć się w „moim” Wymarzonym Domku. Po nawiązaniu kontaktu z Johnem dużo czasu przeglądałam jego przepiękne zdjęcia robione w wielu urokliwych miejscach Wyspy. Dzięki opisom wynotowałam sobie kilka nazw miejsc, które postanowiłam tym razem odwiedzić. Nie są to miejsca z przewodników turystycznych, a to dodaje im jeszcze większego uroku. Sama próbowałam pokazać kilka malowniczych zakątków, a tych, których zaciekawiła Wyspa, zapraszam do albumu Johna. Naprawdę warto!

Album Johna Sylvestra - tutaj

Będąc na Wyspie, znaleźliśmy wiele śladów Johna. Jego dziełem jest między innymi najnowszy kalendarz z Wyspy Księcia Edwarda.

Tydzień przed wyjazdem dostałam kontakt do Johna od innego fotografa – Stephena DesRoches, z którym we wrześniu ubiegłego roku pisałam na temat mojego marzenia. Być może nasza wymiana skłoniła go wówczas do zamieszczenia poniższego wpisu na swoim blogu:

Blog Stephena - tutaj

Dziękuję z całego serca obydwu fotografom za okazaną życzliwość i pomoc.

W „moim” Wymarzonym Domku mieszka Andy – przesympatyczny człowiek, który nie boi się ryzyka. Zaprosił nas w odwiedziny po najdziwniejszym telefonie w swoim życiu (okazało się przy okazji, że na taki pomysł nikt przede mną nie wpadł :) ). Andy opowiedział mi, jak domek trafił do jego rodziny i o tym, jak próbuje zainteresować ludzi energią solarną. :) Sama interesuję się tym tematem, szczególnie w odniesieniu do Afryki, więc moglibyśmy rozmawiać godzinami. Domek z całą pewnością nie jest na sprzedaż, ale pojawiła się szansa, że być może uda mi się wynająć jedno zabudowanie (ta farma ma 44 hektary i kilka zabudowań). Mając na uwadze to, że tylko bardzo zdeterminowany człowiek korzysta z pomocy słynnego fotografa, aby znaleźć właściciela domku ze zdjęcia (cytat: „NAPRAWDĘ skontaktowałaś się z Johnem Sylvestrem?! Wiesz, jaki on jest sławny?!”), Andy oprowadził mnie po domku, w którym mogłabym zamieszkać. Domek ten jest najstarszym zabudowaniem – 150 lat temu służył jako kuchnia, w której przygotowywano jedzenie dla marynarzy udających się do Europy. Widoki z domku są cudowne i może on pomieścić 8 osób. Ja zadowoliłabym się nawet uroczą stodołą, więc oczywiście przystałam na opcję osobnego domku (byłabym wakacyjną sąsiadką Andy’ego :)). Zobaczymy, czy się uda...

Irena i Richard to para z Connecticut, która wraz ze mną podziwiała zachód słońca nad Zatoką Św. Wawrzyńca. Najpierw zaintrygował ich mój samochód z rejestracją z ich stanu, a za moment okazało się, że mamy sporo tematów – ich syn pracuje w Ambasadzie USA w Warszawie, gdzie i oni za 3 tygodnie się wybierają. :) „Small world” jak mówią Amerykanie... Irena i Richard przyjechali na Wyspę w 1997 r. i od tego czasu wracają każdego roku. Od 2004 r. mają swój domek wakacyjny na Wyspie. Właśnie oni polecili mi plażę Brackley i niesamowite miejsce zwane „The Dunes”. Trudno opisać, czym jest to miejsce, więc zamieszczam kilka fotek. Jak widać, na Wyspie są i miejsca dla ludzi lubiących sztukę i zakupy :)

Dzięki rozmowie z Lorine i Shelly poczułam się, jakbym wracała do znajomego miejsca. Nie ma to jak ploteczki podczas załatwiania sprawunków :) Z ich poczty do miejsca, gdzie stał kiedyś dom dziadków Maud idzie się ścieżką, której używała pisarka chodząc do Kościoła Prezbiteriańskiego (w tym kościele Maud poznała swojego przyszłego męża – Ewana).

Robert Montgomery sprawił, że wizyta śladami słynnej Lucy Maud Montgomery nabrała innego wymiaru.  Jestem niesamowicie szczęśliwa, że dane mi było rozmawiać z krewnym słynnej pisarki o niej samej i jej rodzinie.

Dzięki wszystkim, którzy towarzyszyli mi w tej podróży, przeżyłam ją bardzo głęboko. Czułam się jak wysłannik specjalny do Krainy Dzieciństwa i Marzeń. Mam nadzieję, że Was nie zawiodłam.