niedziela, 31 maja 2015

Leaskdale

W sobotę odwiedziliśmy tyle miejsc, że będę zmuszona podzielić relację na dwie części. Rano udaliśmy się do oddalonej o 70 km od Toronto miejscowości Uxbridge. W miejscowości tej znajduje się stacja kolejowa, na której wysiadła Lucy Maud Montgomery jesienią 1911r. po powrocie z podróży poślubnej. 






W Uxbridge nagrywano również serial „Droga do Avonlea”. Podobno Kevin Sullivan postanowił kręcić film w Uxbridge, gdyż topografia terenu przypominała mu Wyspę Księcia Edwarda. 


Na stacji w Uxbridge umówiłam się z Ewą Henry, która wraz z synem postanowiła ruszyć z nami w dalszą podróż do Leaskdale i do Bala. Ewę poznałam wirtualnie w 2013r., kiedy rozpoczęłam pisanie tego bloga i pewnego dnia natknęłam się na świetne artykuły na temat Lucy Maud Montgomery w języku polskim na portalu pinezka.pl. Nie ulegało wątpliwości, że autorka dysponuje ogromną wiedzą na temat słynnej pisarki i że również odbyła swoją „pielgrzymkę” na Wyspę Księcia Edwarda. Postanowiłyśmy więc odbyć razem część pielgrzymki w Ontario. Planując podróż żartowałam, że muszę przyjechać z USA, aby pokazać Ewie (która, nota bene, mieszka w Ontario) miejsca związane z Maud :). Można więc powiedzieć, że stacja kolejowa w Uxbridge wzbogaciła się o kolejne ważne wydarzenie – pierwsze spotkanie  dwóch polskich wielbicielek Lucy Maud Montgomery :).

Z Uxbridge pojechaliśmy do oddalonego o 10 km Leaskdale – wioski, w której Lucy Maud Montgomery, czyli pastorowa Macdonald, zamieszka wraz z mężem, a później i rodziną na 15 lat. Na plebanii w Leaskdale stworzy swój pierwszy dom, tu urodzi synów – Chestera, Hugh oraz Stuarta i wyda 11 powieści. 






Zarówno Historyczny Kościół w Leaskdale (w czasach LMM był to Kościół Prezbiteriański św. Pawła), jak i plebania należą obecnie do Towarzystwa Lucy Maud Montgomery w Ontario. Od czerwca do września można odwiedzać Muzeum i Kościół w stałych porach – od środy do niedzieli w godzinach od 9:00 do 16:00. W innych terminach można umówić się z wolontariuszami na prywatną wizytę – wystarczy zadzwonić odpowiednio wcześniej pod jeden z numerów podanych na stronie internetowej Towarzystwa


Montgomery była rozczarowana plebanią w Leaskdale, w której nie było ani toalety, ani kominka. Przywiezione z podróży poślubnej porcelanowe pieski – Gog i Magog zamiast na kominku, posadzone zostały na podłodze w salonie, w którym Lucy Maud Montgomery zazwyczaj pisała, siedząc na kozetce w północno–zachodnim kącie. Lokalizacja kozetki była strategiczna – siedząc na niej pisarka widziała przez okno, kiedy nadchodzili goście.







Towarzystwo Lucy Maud Montgomery w Ontario zdołało odrestaurować plebanię na podstawie zdjęć autorstwa pisarki. Maud w ciągu całego swojego życia zrobiła tysiące fotografii, posługując się aparatami fotograficznymi podobnymi do tych, które można podziwiać w bibliotece Plebanii w Leaskdale. 








Na parterze, poza salonem i biblioteką, znajdują się też: niezbyt poręczna jadalnia, kuchnia oraz spiżarnia. 












Na piętrze, obok sypialni, znajduje się podest, na którym pisarka zazwyczaj szyła. Oddając się tej czynności, mogła równocześnie zerkać przez okno na drogę, którą wracali do domu ze szkoły jej synowie.



W sypialni przyszli na świat jej synowie – Chester w 1912r., Hugh w 1914r. (urodził się martwy) i Stuart w 1915r. Drewniana skrzynia, która znajduje się przy łóżku jest jedynym meblem, który należał do słynnej autorki.  





Poza główną sypialnią na piętrze plebanii znajdują się też 3 inne sypialnie: pokój dziecięcy, pokój gościnny oraz sypialnia służącej.





Wielebny Ewan Macdonald objął Kościół św. Pawła w Leaskdale w 1910r. Po ślubie sprowadził do Leaskdale swoją żonę, która będąc panią pastorową miała wiele obowiązków, wśród nich prowadzenie zajęć szkółki niedzielnej, które odbywały się w piwnicy Kościoła. 















Podczas naszej wizyty odbywała się próba chóru, jednak w wielu miejscach można było zobaczyć ślady obecności Maud w tej niewielkiej społeczności w I połowie XX wieku. Poza Kościołem w Leaskdale, Ewan zajmował się też kościołem w pobliskiej miejscowości Zephyr. 



 Cdn.

9 komentarzy:

  1. Znów mam ten dzień przed oczami. Dziękuję, Berandka.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mam nadzieje, ze doszliscie do siebie po dniu spedzonym na podrozach sladami LMM :)

      Usuń
  2. Potwierdza się stara prawda, że często ludzie pióra mają wiele innych zainteresowań i talentów. Tym razem dowiadujemy się, że L.M.Montgomery lubiła fotografię a także szyła i prowadziła zajęcia szkółki niedzielnej. Niby zwyczajna kobieta, żona i matka, tyle że obdarzona wielką wyobraźnią, dziecięcą wrażliwością i szczególną mądrością.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Maud miala faktycznie sporo zajec. Dobrze, ze robila duzo zdjec, bo dzieki nim bardzo duzo dzis o niej wiemy. Jej zycie nie nalezalo do latwych - ciezko pracowala, a pomimo tego czasem musiala martwic sie o kwestie finansowe.

      Usuń
    2. Ja również zawsze bardzo się cieszyłam, że Maud kochała fotografię - czułam się przez to powiązano z nią jeszcze czymś dodatkowym. No i naprawdę miała do tego talent!

      A obowiązków rzeczywiście miała mnóstwo - aż dziw, że znajdowała czas na pisanie ;) Dobrze, że naprawdę to kochała!

      Pozdrawiam,
      Magda

      Usuń
  3. To fascynujące ponieważ ja również moją wiedzę o Wyspie księcia Edwarda zawdzięczenie portalowi pinezka .pl który odkryłem w 2013 roku , w którym poznałem wiele faktów o Lucy Maud Montgomery i o jej trudnym życiu . Dziś mam dwa ulubione blogi portal pinezka.pl i blog Kierunek Avonlea , za który serdecznie dziękuję .

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Cala przyjemnosc po mojej stronie. Ciesze sie, ze zarowno artykuly Ewy, jak i moj blog przyblizyly Panu postac Lucy Maud Montgomery. Pozdrawiam goraco!

      Usuń