Moje odpowiedzi

W ciągu 2 dni dostałam aż 10 zgłoszeń do konkursu! :) Bardzo dziękuję wszystkim, którzy uporali się już z pytaniami i przesłali swoje odpowiedzi. Dziękuję za interesującą lekturę, za zdjęcia i za opinie na temat blogu. Już czuję, że wybór 2 osób będzie niezwykle trudny, a to dopiero początek...

Wasze opinie i sugestie biorę sobie do serca i dziś zamieszczam swoje odpowiedzi na 2 pytania konkursowe. 

Kiedy zaczęła się moja przygoda z „Anią z Zielonego Wzgórza”? 

Pamiętam to bardzo dokładnie. Mój, o wiele starszy, kuzyn rozmawiał ze mną na temat książek. Był marynarzem, jak Kapitan Jim z „Wymarzonego domu Ani”. Właśnie wrócił do domu po 2 latach nieobecności i słysząc, że interesuję się literaturą, powiedział, że ma książkę, która z całą pewnością mi się spodoba. Kilka dni później dostałam od niego „Anię z Zielonego Wzgórza” i „Anię z Avonlea”. Miałam wtedy 7 lat i „Ania z Zielonego Wzgórza” stała się pierwszą samodzielnie przeczytaną przeze mnie powieścią. Często później mówiłam, że uczyłam się czytać na „Ani z Zielonego Wzgórza”, ale tak naprawdę uczyłam się miłości i szacunku do słowa pisanego. W ciągu wakacji zawsze czytałam ją ponownie – do teraz kojarzy mi się ona z truskawkami, czereśniami i świeżymi kiszonymi ogórkami, czyli smakami wakacyjnymi. :)

„Anię z Zielonego Wzgórza” przeczytałam około 10 razy, „Anię z Avonlea” oraz „Anię na uniwersytecie” pewnie 6 lub 7. Pozostałe tomy przeczytałam co najmniej 2 razy. Film z Megan Follows i Jonathanem Crombie oglądałam 4 razy, przy czym ostatniej części nie dokończyłam, gdyż niewiele miała ona wspólnego z serią o Ani. Jakiś czas temu doczytałam, dlaczego tak się stało i sądzę, że lepiej byłoby, gdyby nigdy jej nie nakręcono. Uważam, że Megan i Jon wspaniale zagrali Anię i Gilberta. Naprawdę trudno byłoby mi oglądać kogokolwiek innego w tych rolach.

Jak Ania wpłynęła na moje życie? 

Mogłabym tu napisać całą książkę! Przede wszystkim nauczyła mnie marzyć na wielką skalę. Zawsze, kiedy spełnia się moje kolejne marzenie, uśmiecham się, bowiem zdaję sobie sprawę z tego, że to właśnie dzięki Ani ośmieliłam się i nadal ośmielam się marzyć. Kilka z moich spełnionych marzeń większego kalibru to: podróż na Wyspę Księcia Edwarda, napisanie pracy magisterskiej na temat, o którym nikt w Polsce nie miał pojęcia, spotkanie z Patem Metheny, kupno własnego domu, podróż na Filipiny i spotkanie adoptowanej na odległość „córki”, poznanie Khaleda Hosseini oraz zamieszkanie w Moim Wymarzonym Domku (za 23 dni!). Na spełnienie czeka jeszcze marzenie o Machu Picchu i Nowej Zelandii, a także kilka mniejszych marzeń... 

Dzięki Ani nauczyłam się dostrzegać piękno przyrody, szum fal oceanu, kolory zmieniających się pór roku. Ania zaprosiła mnie do siebie, na przepiękną Wyspę Księcia Edwarda, którą zobaczyłam jej oczyma, pokochałam całym sercem i na którą wracam. Na którą wracamy...

Spełnione marzenie 2006r. - kartki ze scrapbooka:

Z pozostałych wizyt: